Schoonheid in de kunst: Carel Willink

Tegenwoordig is het helemaal hip om blauwe oogschaduw te gebruiken. Maar echt nieuw is dat niet. In de jaren '70 maakte Mathilde Willink zich al op met knal blauwe oogschaduw. Vandaag staat zij in de spotlight en dan in het bijzonder het portret dat Carel Willink (haar man) van haar maakte in 1975.

Dit prachtige schilderij kwam ik recentelijk tegen tijdens een bezoek aan Kasteel Rurloo, wat een onderdeel is van Museum More. In dit kasteel hangen veel schilderijen gemaakt door Carel Willink. Het portret wat ik jullie nu laat zien, is het laatste portret dat Carel van zijn toenmalige vrouw heeft gemaakt.

Voor Carel Willink was het belangrijk dat de de anatomie van de geporteerde hetzelfde is. Vaak hoefden modellen alleen maar te poseren voor hun gezicht en handen. De kleding werd op een paspop gedaan, zodat modellen niet heel lang in zware kleding te hoeven poseren.

Maar nu terug naar Mathilde. Zij is in 1938 geboren in Zeeland. Op 19 jarige leeftijd verhuisde ze naar Amsterdam waar ze Carel leerde kennen. Vanaf die tijd kleedde Mathilde zich nog excentrieker als voorheen. Niet alleen haar kleding was excentriek, ook haar make up. Vaak droeg ze mooie rode lipstick en had ze een opvallende ooglook: veel kleuren en valse wimpers.

Op dit portret is Mathilde haar look nog vrij simpel: blauwe oogschaduw rond haar gehele ogen, beetje mascara en rode lipstick.

Ik vind de looks van Mathilde altijd erg mooi en gewaagd. Ze trok zich duidelijk niets aan van wat andere mensen van haar looks vonden.