Make up door de eeuwen heen

We zijn allemaal dol op make up (anders zou je mijn blog waarschijnlijk niet lezen), maar wisten jullie dat make up al eeuwen lang door vrouwen én mannen wordt gebruikt?

Make up werd in het verre verleden vaker gebruikt voor ceremoniële redenen of tijdens gevechten, dan dat het gebruikt werd voor schoonheidsidealen. In dit artikel richt ik me op het gebruik van make up voor schoonheidsidealen.

Make up in de oudheid

Het gebruik van make up als schoonheidsideaal gaat helemaal terug tot aan het oude Egypte, terug naar de tijd van Cleopatra. Zij gebruikten verschillende natuurlijke producten, zoals henna en rode oker, die ze mengden met olie of water. Hierdoor ontstaat er een substantie die op het gezicht of op het rest van het lichaam aangebracht te worden. Zij gebruikten ook al kohlpotlood.

Ook in het oude China werd make up gebruikt: nagellak. De kleur nagellak liet zien tot welke sociale klasse de drager behoord. Laten we in Azie blijven. In Japan werd ook al lang make up gebruikt. Een mooi voorbeeld hiervan zijn de geisha’s. Zij droegen lipstick, verfden hun wenkbrauwen en oogleden. Ze gebruikten gemalen bloemblaadjes om deze producten te maken. Ook gebruikten zij witte pasta en poeders om hun gezicht te kleuren. Verder gebruikten ze rouge rondom de ogen en rond de neus, om zo de neus te definieerde. Zo je zie maar, contouren  is van alle tijden!

Middeleeuwse make up

In de middeleeuwen werd het gebruik van cosmetica verboden door de kerk: het werd gezien als zondig en immoreel. Maar daar trokken veel vrouwen zich niets van aan! Vanaf de renaissance werd er weer make up gebruikt. Vaak droegen dames van hoge kom af rode lipstick om te laten zien dat ze van goede komaf zijn. Wat er toen der tijd ook veel gebruikt werd, waren gezicht crèmes. Deze werden gemaakt van allerlei oliën die ingedikt waren en hadden allerlei geneeskrachtige functies.

Bleek, bleker, bleekst in de achttiende eeuw

In de achttiende eeuw gebruikte vrouwen én mannen van adel make up. Dit was vooral witte poeder en rouge. Een witte, bleke huid was namelijk het schoonheidsideaal. Dit liet zien dat je geen zware, buiten arbeid verrichte. In de achttiende eeuw was er al een dubbele standaard op gebied van make up. Wanneer je van adel was, dan was het geen probleem om make up te dragen. Maar voor dames uit de lage sociale klassen was het niet geaccepteerd om make up te dragen, zij werden dan vaak aangezien als dame van lichte zeden.

Een eeuw later was dit nog steeds zo. Sterker nog: de Britse koningin Victoria heeft verklaard dat  het dragen van make up onbeleefd is en dat het vulgair is. Het dragen van make up was alleen acceptabel voor acteurs en prostituees.

In de twintigste eeuw was het dragen van make up algemeen geaccepteerd. Alleen tijdens de tweede wereldoorlog werd het dragen van make up door de Duitsers als ‘on-Duits’ gezien.

Make up anno nu

Nu lijkt niets te gek wanneer het gaat om make up: zwarte lipstick, countouren, highlighter, fel gekleurde eyeliner, mascara in allerlei kleurtjes, of juist helemaal geen make up. Dit laatste was in 2014 een trend. Heel veel celebraties deelden toen der tijd selfies waarop ze geen make up droegen.

Zo zie je maar, veel producten die wij nu gebruiken bestaan al lang. En altijd had de samenleving commentaar op het dragen van make up. Daar is sinds het oude Egypte niets aan veranderd.